ريشه كلمه (ا-س-ى) و آسيه بر وزن كامله به معنی بناء استوار و پايه و ستون می باشد.[۱]
شخصیت آسیه
در مجمع البيان آمده که: آسيه دختر مزاحم از بنى اسرائيل بود، فرعون او را به زنى گرفت، او از نسل انبياء بود بر مؤمنان رحم مى كرد و احسان مى نمود.[۲]
گفته اند: هنگامى كه معجزه حضرت موسی عليه السلام را در مقابل ساحران مشاهده كرد. اعماق قلبش به نور ايمانروشن شد، و از همان لحظه به موسى ايمان آورد او پيوسته ايمان خود را مكتوم مى داشت، هنگامى كه فرعون از ايمان او باخبر شد بارها او را نهى كرد ولى اين زن با استقامت هرگز تسليم خواسته فرعون نشد.[۳]